IX ÉPOCA

31.12.07

Feliz ano... aaaa chuuussss!

Ia facer balanzo do 2007 pero como vai sair deficitario polo número de asesores deixeino. Total o Tribunal de Contas non se enteirará ata dentro de tres ou catro anos. Ademais xa virán outros e pagarán as débedas.
Ía poñerme a facer plans pero como xa está aprobado o PXOM e Caride vai ter que ir a pasantías de funambulismo cos okupas do Areal mellor deixóo.
Pensei en redactar un manifesto pero como xa están aí as eleccións e todos pagan pola publicidade seguro que non lle ían facer caso.
Decidín alienarme co fútbol aínda que xa sei que sendo o equipo nacional galego lonxe de alienarme entraría nunha comunión identitaria pero como tardaron tanto en comezar acabei na premier league.
Agarrei o tabardo e a gorra e saín dar unha volta para vivir o ambiente de Nadal e atopei unha charanga desas da axencia que contratou Santi, que facia música de.. ¡carnaval! así que voltei para casa correndo.
Busquei unha becaria que me fixera este post pero como todas as nosas son do erasmus resulta que marcharan para Bielorrusia a pasar as festas.
O cabreo subiu cando quixen apostatar por internet e non atopei portal nengún donde facelo.
Asi que tras ter unha pesadelo donde Quintana chamaba a celebrar o fin de ano pola hora galega e Touriño lle daba un cachete agarimoso, decidín celebrar que 2008 xa está aquí para enchelo de historias e con tal motivo levanto as miñas copas cos incríbles, cos in... incalificables lectores deste blog. Saúde!!!

2008 Vigoblog

30.12.07

O BNG E O PXOM

Só unha pregunta : ¿ por qué no BNG semellan sempre tan contentos cando aproban en Vigo un plan de urbanismo ?....e dalles igual que por segunda vez neste caso aínda esté pendente da aprobación da Xunta...que feliz aparece Santi...e os" seus veciños" fora sen poder entrar. ! cousas veredes !

29.12.07

Karl

Karl Tricklebanck

28.12.07

MAYDAY


estimad@s lector@s :debo comunicaros que dispois da cea de empresa celebrada o 18 deste mesmo mes a redaccion de Vigoblog foi atacada por unha familia de virus que nos ten fondamente preocupados pola rareza dos seus sintomas e que explica desde aquela a baixa productividade da plantilla,mais dada a rareza da sua sintomatoloxia estamos debatendo se comunicalo a algun departamento autonómico que estude epidemioloxia ou non, vos diredes.
Sintomatoloxia : Marcos pasase todo o dia diante do espello bailando pasodobles co pau dunha escoba¿virus QUIN?...Iago xira e xira arredor de si repetindo : "eu non son dos Peares"¿virus Feijoo?...Pablo vistese de Perly coa cara de Soto e ensaia constantemente coa voz de Marlon Brando :"ma qui cuosa dice" ¿sindrome Chema? Lorenzo,o pobre xa viña enfermo á cena escribe cen veces ó dia "Yo milité en Bandera Roja con Jimenez Losantos "¿sindrome LOGSE?...e por ultimo Raquel e mais eu que casi non temos síntomas entrounos un aquel de frio e dasenos por ir ó Bonilla a diario exclamando : "Haci muchu friu" co sinxelo que sería dicir " vai moito frio" ¿sindrome Vigo?.

22.12.07

lodeiro é vigo

Inaugurada en Compostela, no CGAC, a exposición antolóxica de Lodeiro, que nunca entenderei como ningunha das mentes privilexiadas que aniñan nos programadores culturais desta cidade se lle ocurriu facela aquí , qué menos que reclamar a exposición para Vigo cando remate en Santiago ¿Será tan dificil?

museo do mar : hoxe gratis

Un bo dia para visitalo. Hoxe é de balde ¿ Será a inauguración definitiva ? Miraremos e criticaremos dispois.

16.12.07

Tradición

El tradicional belén de cartón piedra de la Alameda es historia. El incendio registrado el pasado 12 de junio en el parque central de Lavadores, donde estaba almacenado desde enero, calcinó la totalidad de las piezas del nacimiento, que no han podido ser restauradas.(...)
El fuego ha acabado con una reciente tradición que en sus escasos dos años de vida había conseguido el beneplácito de los vecinos (...)
El resumen de su recorrido entre las tradiciones viguesas es sencillo: 62.000 euros de inversión para una iniciativa que gustaba a los vecinos y atraía a turistas pero a la que apenas se le sacó partido 60 días en dos años de vida. El gasto y la ilusión de los niños han quedado reducidos a cenizas.


Temos que ir variando o noso concepto de "tradicional". ¡¡O Faro de Vigo, sempre ilustrándonos!!.
Se cadra debemos tamén cambiar a idea que tiñamos de que as medias-figuras exipcias do "Belén" de Corina, eran de sinxelo e inflamable poliestireno expandido malpintado, e non de cartón piedra. É o que teñen as tradicións.

Esta primera reparación y el traslado posterior costó 11.900 euros al Concello, que a lo largo de 2006 tuvo que gastar otros 11.300 en tareas de conservación. A esta cifra hay que sumar a finales del pasado año una nueva partida de 11.900 euros destinada al montaje del belén en su último año de exhibición y la compra de nuevas piezas: los Reyes y la Anunciación.

Mira ti que casualidade (o Faro segue ilustrándonos): sempre as reparacións das figuras sometidas á dura proba do botellón, rondaban os 12.000 euros: o límite do contrato de menor caontía, ese para o que non fai falta nin publicidade nin concorrencia.

13.12.07

¿A por todas?

La información que les ofrezco en cursiva ha sido tomada de "El Confidencial", en su sección "Cotizalia.com". O sea, que no estamos solos. Los "links" del final también son del artículo original. No es por nada, pero no será porque no lo hayamos venido diciendo. Se confirma lo dicho anteriormente: una economía basada en el poder del ladrillo es como un revólver cargado y apoyado contra la sien de un país, que cualquier día se nos va el dedo y la cagamos.
En fin, que los bancos están acojonados porque se ven teniendo que actuar como macro gestores inmobiliari0s, y lo suyo es la pasta, no el ladrillo. ¡Hala! a leerse el resto, que no tiene desperdicio:

Se acabaron las contemplaciones. El agravamiento de la crisis inmobiliaria y la imposibilidad de conseguir liquidez en el interbancario o mediante emisiones de deuda han terminado con la paciencia de Miguel Ángel Fernández Ordóñez (MAFO, en adelante), gobernador del Banco de España. Así, ha tocado a rebato y ha ordenado una inspección masiva en 2008 de bancos y cajas para chequear su riesgo inmobiliario, según varias fuentes conocedoras de la situación.La cosa va tan en serio que entre los inspectores del Banco de España se comenta que algunos van a tirarse más de seis meses fuera del caserón de la madrileña Plaza de Cibeles. El objetivo es hacer una valoración exhaustiva, con criterios realistas -no los anteriores a agosto-, de todos los activos inmobiliarios que poseen las entidades; en especial, la cartera de suelo, las sociedades conjuntas con promotoras y las hipotecas de segunda vivienda.

Esta primera revisión se hizo ya en septiembre, tras el estallido de la crisis, pero entonces se hizo pidiendo informes escritos sin mayores profundidades. Ahora, se está revisando más exhaustivamente a aquellas entidades que enviaron una información menos detallada o que no convencieron al supervisor bancario. "Queremos que nos deis estimaciones reales, no lo que le estáis contando a la prensa", asegura una entidad que les ha espetado un inspector.

Pero MAFO no se fía de estos informes y ha decidido enviar a sus muchachos a investigar in situ al grueso de las entidades medianas y pequeñas (las grandes, que tienen inspectores permanentemente en sus sedes, quedarían fuera), es decir, los nombres que han estado bajo sospecha desde el inicio de la crisis. La idea es tasar todos los activos peligrosos, para lo cual el Banco de España cuenta con un equipo de expertos.

El suelo y la segunda vivienda, grandes objetivos

El énfasis, estará en dos áreas concretas. En primer lugar, en la cartera de suelo: "Muchas entidades han financiado la compra de suelo rústico a precios desorbitados asumiendo que iba a ser recalificado y edificado en unos meses. Ahora, la crisis y la nueva Ley del Suelo [que considera los antiguos suelos urbanizables como rústicos] han frustrado esas expectativas y han dejado a muchas entidades colgadas de la brocha".

Otra fuente del sector explica que "un banco no tiene problemas para esperar seis meses más hasta dar salida al suelo; el problema es si lo que esperabas construir en unos meses se retrasa hasta dentro de unos años". Ahí es donde el Banco de España quiere incidir para
cuantificar el riesgo real.

La segunda área sobre la que va a poner la lupa el supervisor es la financiación de la segunda vivienda, donde las valoraciones también se habían disparado. En especial, en los créditos concedidos a través de APIs (agentes de la propiedad inmobiliaria), que normalmente no pasaban un control de riesgo riguroso por parte de las entidades. En este sentido, otra fuente señala que "el Banco de España está muy mosqueado con cajas de ahorros que han crecido muchísimo en crédito en zonas calientes muy alejadas de su región, como Valencia, Murcia o la Costa del Sol, sin apenas oficinas ni infraestructuras". "Esos créditos", añade, "se han concedido masivamente a través de APIs y ahí es donde se encuentra el grueso de las hipotecas-chicharro".

La cuadratura del círculo

Un portavoz del Banco de España declinó hacer comentarios sobre esta noticia. Algunas entidades consultadas han criticado esta medida: "Es ridículo que manden otra vez a los inspectores porque saben lo que tiene cada entidad desde antes de la crisis", opinan en una. En otra afirman que "el Banco de España persigue la cuadratura del círculo, porque por un lado pide prudencia y un aumento de las provisiones, pero por otro no quiere que cerremos el grifo del crédito bajo ningún concepto, porque se frenaría la actividad económica".

Sea como fuere, el presidente de la CECA (Confederación de las Cajas de Ahorros), Juan Ramón Quintás, pidió el martes al conjunto del sector financiero un aumento de las provisiones "por lo que pueda pasar" con la crisis de crédito global. Una crisis cuya enorme dimensión se hizo ayer evidente con el anuncio de una gran acción concertada de los bancos centrales del mundo para evitar problemas de liquidez.

Naturalmente hay poco que decir que no haya sido dicho. Pero mucho me temo que, efectivamente, las "nuevas oportunidades" para el ladrillo van a quedar reducidas a la construcción de nuevos centros penitenciarios, porque si las cosas siguen por el camino que parecen haber iniciado no va a haber sitio para todos en los penales que hay.

12.12.07

Desokupadas

El gobierno municipal detectará pisos desocupados para ofrecerlos en alquiler (Faro hoxe)

A célula de desocupados de Vigoblog, sempre colaborando, quere abrir a "bolsa" municipal de pisos idem, cos 50 sen estrear de propiedade municipal en República Argentina e coas 17 vivendas de propiedade da Xunta de Galicia na rúa Ferrería.
Ánimo Okupas, o goberno municipal está con vós na detección de vivendas valeiras!!

Estupideces de Santi

As cidades deben ter día e noite. Alumearse na noitiña coas luces das farolas, das ventáns, dos nosos pasos. Os monumentos foron construídos para ter luces e sombras, distintos tonos e colores co paso das horas. Foron construídos para o bulir dos menceres, as calmas das tardes e os silenzos das noites.
O curruncho de Santiago de Vigo escurecía ben. Uns magníficos arces cóidanse de filtrar a luz e darnos a sensación, cos grandes adoquíns que rodean a igrexa, cos seus pubs e restaurantes tranquilos, de estarmos nunha cidade europea.

Pero as estupideces de Santi e a falta de ideas dos, por outra parte, activos comerciantes da zona, van moi axiña a acabar con isto. Hoxe mesmo reventaban os grandes lastros e escavaban as gavias para meter o cableado que alimentará os focos do insomnio das pedras. Non volverei alí á noite, nin haberá máis fotografías como esta: téñolle agarimo as miñas pupilas e ao meu recordo.

Mentres Santi dálle ao interruptor para encender a súa igrexa (Santiago de Vigo y olé), en Xixón, sen ir máis lonxe, empregan dende hai moitos anos os diñeiros das subvencións de excelencia turística, que aquí se consumen en derrochar watios ou en poñer máis e máis macetas, nunha estratexia intelixente de dinamización comercial e desenvolvemento urbano. Non fai falta máis que pasear por unha e por outra cidade para decatarse cal delas está, nesta e noutras moitas materias, no camiño axeitado e na percura da calidade de vida para os seus veciños.

Por certo, mentres Santi encende outro edificio, os 120.000 euros gastados hai menos dun lustro pola Consellería de Cultura en masacrar con coloríns e carísimos focos algúns "monumentos" vigueses (Casa das Artes, Biblioteca Central, Antigo Concello...) permanecen, afortunadamente para todos, e para o bo gusto, apagados.

Botando de menos a Cori

10.12.07

Dia internacional dos dereitos dos animais

Cando vemos aos chimpancés resolvendo exercizos de memoria numérica máis rápido cós humanos, se cadra é un bo momento para cuestionarse o vello desprezo da esquerda tradicional polos defensores dos animais.

Hoxe é o seu día. E estas, algunhas das súas razóns.
Un bo día para coñecer a algúns dos que loitan polos animais da rúa en Vigo, aí mesmo, por exemplo, o Proxecto Gato.

Como a los de Tudela

Pero bueno, ¿en qué quedamos?, ¿es que ya no hay nadie a favor del PXOM? Bueno, nadie no; ahí está Caballero, cual solitario jinete pálido en mitad de un desierto de Arizona, empeñado en aprobar el engendro como sea antes de que finalice el año. Y todo porque el Santi se lo hizo prometer por Babieca, por Rocinante, por Bucéfalo y hasta por Imperioso. El caso es que parece que lo han dejado solo, como a los de Tudela.

Para mí que los más interesados en disponer de un documento legal, los promotores, se han pasado al enemigo con armas y bagajes, porque, como decía en una entrada anterior, están pillados con el asunto. Me explico: con el pinchazo de la "burbuja inmobiliaria" lo de vender pisos se les aparece a algunos como un fantasma amenazante, con cadenas y todo, y, si no se van a vender, ¿dónde está el pelotazo? Hay pánico hasta en la Plaza de España, donde dicen que ni con el 21% de VOP resulta apetitosa la tarta. El caso es que se me antoja que ya nadie quiere el PXOM, ni envuelto en papel de regalo navideño, como no sean esos propietarios que esperaban su particular "pelotazo" si se cumplían las condiciones de la compraventa apalabrada con promotores que necesitaban su terreno para seguir en el machito.

Como decía, parece que los que iban a completar esas compraventas ya no están por la labor, y si hay que perder lo entregado en B, pues se pierde, pero en el contrato firmado decía claramente que, de no aprobarse el PXOM en el tiempo convenido, naranjas de la china para la operación. Y el caso es que algunos no han entendido el favor que se les hizo demorando la aprobación del PXOM, porque de haberse materializado el documento hace año y medio, o así, habría quien se hubiera quedado con los pisos sin vender y con las inversiones enterradas en toneladas de ladrillo, porque ahora se estarían acabando las construcciones que no se iban a vender en muchos meses.

En fin, que si hay más de 700 solicitudes de viviendas de Protección Oficial cada mes, según se ha dicho, lo más lógico es que quienes ya se han metido en harina comprando terrenos se pongan manos a la obra a construir sólo viviendas de esas, porque las del "mercado libre" no tienen un horizonte a corto y medio plazo nada halagüeño. Y la Elena de esa Federación de Algunas Asociaciones de Vecinos venga a poner el grito en el cielo porque sus "protegidos" ven frustradas sus expectativas de mucha pasta por culpa de lo del 40%.

Añádanle al panorama lo que está cayendo, un día en Nigrán, otro en Gondomar, otro en Totana o en Mugardos, y podremos organizar un discurso algo coherente con el "sindiós" en el que se ha convertido ya lo del negocio urbanístico, y este baile de la yenka (derecha, derecha, izquierda, izquierda, adelante, atrás, un, dos,tres) que nos traemos con el PXOM de Vigo.

Y eso que mira que se lo venimos diciendo, un día sí y otro también: NO HABRA PLAN. Bueno, al Plan General me refiero, porque los de Consultora Galega van con el suyo a toda pastilla. Para mí que esperan que, una vez más, la Xunta repita lo de que hay que hacer los deberes encomendados, con lo cual, pues más facturas (ya van por el triple, o así, de lo pactado para readactar el PXOM). Éstos sí que son espabilados: han conseguido hacer de la necesidad virtud y van como amotos, venga a cobrar y vuelta a cobrar.

O sea, que si nadie está contento (ni Santi, que ya no dice ni "mus"), ¿por qué coño Caballero se empeña en poner a todo dios contra la pared en medio de un puente que ni el de Alvariño (o Condado, o Ribeiro, o Rubiós, qué sé yo), para que le den en todo el morro con el mamotreto?

Honestamente, sigo pensando que lo único razonable que se puede hacer es exigirle a Consultora Galega que devuelva la pasta que cobró por hacernos una chapuza y unas "modificaciones" en plan cagaprisas, y ponernos a hacer otro Plan con sentidiño, sin megalómanas previsiones de crecimiento poblacional y ofreciendo una seguridad jurídica que nadie le adjudica ya al proyecto de PXOM que nos han largado.

9.12.07

Sen cambios

Aínda que a propósito das áreas metropolitanas, insistía F. González Laxe, no seu artigo do sábado, sobre un criterio de organización territorial que temos defendido neste blog: "apostamos por el policentrismo, un modelo de organización espacial en diferentes escalas; y que se define por oposición al monocentrismo, en que este último se caracteriza por una fuerte concentración de individuos, actividades y funciones en un sitio único y ejerciendo con intensidad vínculos de orden centrípeto, cuyas consecuencias son aumentos de la brecha entre zonas"
Frente a estas opinións que de tan sensatas parecen evidentes, os nosos gobernos locais seguen practicando o monocentrismo maís rancio Volven querer situar os novos equipamentos culturais (biblioteca, pinacoteca) no centro. Seguen mantendo nas súas cabezas o modelo de salón que tanto gustaba C. Porro, dividindo a cidade en centro e parroquias. Claro que á vez non paran de fomentar o policentrismo comercial, incluso con operacións ilegais no caso da Finca do Conde. Pero ese policentrismo comercial é a antítese do proceso integrador e sostible que non obrigue ós cidadáns a deslocalizarse con viaxes en automóbil para chegar a espacios impersonais e selectivos donde non son benvidos os que non consuman. Por certo, que é de lamentar a esquizofrenia que padece o partido da Consellería de Industria que non dúbida en desenvolver unha campaña de moitas miles de euros en apoio do comercio de barrio (incluindo críticas ecolóxistas ós centros comerciais) mentras ven de promover a nivel local os hipercentros. Agardemos que na próxima revisión médica estean xa curados e non lles dean a incapacidade laboral permanente que se merecen.

8.12.07

Ser nada e facer que fas de todo

A verdade é que xa me apetecía facer de raquel por unha vez é resumir con catro fotos algún sesudo pensamento, poñamos por caso a seguinte reflexión: en Vigo estamos acostumados a que o BNG sirva para todo na política municipal, aínda que fóra da cidade resistense a admitilo. Pero bueno, dispois de ver estas fotos con humor só podo volver a repetir o titulo deste post: ser nada e facer que fas de todo.

P.D: espero a bronca do comite de redacción do vigoblog, mais... unha tamén ten direito a algunha licencia de ves en cando... ¿non si?












6.12.07

Manifesto sobre a corrupción urbanística

Grazas a un dos nosos anónimos lectores/as, enteirámonos da recentísima publicación dun Manifesto sobre a corrupción urbanística redactado polo Grupo de Estudios de Política Criminal.
Di o noso lector/a no comentario ao post:

El Grupo de Estudios de Política Criminal, formado por 200 penalistas, propone que el Código Penal considere prevaricación el informe o voto favorable de cargos públicos a planes manifiestamente ilegales, así como la elevación de las penas de prisión en los delitos contra la ordenación del territorio.
También aconsejan que los jueces de lo Contencioso Administrativo den preferencia a los casos más transcendentes con el fin de "restaurar la situación original dañada" aunque para ello sea necesario llegar a la demolición, que debe ser obligatoria en caso de que se haya cometido un delito.
Proponen también controles para evitar "la connivencia, complacencia o negligencia" de notarios y registradores de la propiedad. Si ellos actuasen siempre dentro de la legalidad, el grado de corrupción que existe actualmente no sería posible...
Proponen la disolución sin vacilar de los ayuntamientos corruptos.
Y a los bancos le dicen que colaboren de verdad en la lucha contra el blanqueo de capitales...

No están nada mal sus proposiciones.
Al leerlas todas juntas sorprende más ver donde han llegado los asuntos del urbanismo en este país...

¿No parecen asuntos de perogrullo?

También sugieren al Estado que refuerce la independencia y la autoridad de de los órganos técnicos de los ayuntamientos (secretarios, interventores y tesoreros) cuyas facultades se han recortado y poco pueden hacer ahora frente a los abusos cuando los políticos municipales son corruptos.
El catedrático de Derecho Penal de la Universidad de Málaga, José Luis Diéz Ripollés, considera que el urbanismo ha generado enormes beneficios "que han logrado condicionar decisiones de las Administraciones o motivarlas a participar de las ganancias" sin considerar el interés general en términos "de calidad de vida o defensa del medio ambiente".
Propone que el Estado o las autonomías ejerzan las competencias de disciplina urbanística cuando los ayuntamientos se niegen a hacerlo, conducta muy extendida que considera un "gran fraude político"
Y más:
Las autonomías deben acotar a las competencias urbanísticas de los ayuntamientos con la aprobación de planes que engloben a varios municipios, estableciendo "límites más estrictos sobre recalificaciones y reclasificaciones del suelo" y obligando a que los planes municipales se basen en "NECESIDADES REALES Y NO ESPECULATIVAS" de crecimiento de población. Las comunidades deben controlar especialmente los convenios entre los municipios y particulares que, en muchos casos, condicionan construcciones a la recalificación del suelo.

La vida misma. Nos viene todo al pelo...

El informe señala como principales responsables del fenómeno a los ayuntamientos. Considera "mera arbitrariedad" su resistencia a los controles de otras Administraciones amparándose en la autonomía local y les pide que ejerzan sus competencias disciplinarias frecuentemente abandonadas por impopulares o por miedo al castigo electoral.

4.12.07

Presidencias de adorno

Espléndida, por eficaz, la modificación de los estatutos del Teatro Real de Madrid.
Ya está bien de que la presidencia de entidades culturales la ocupen personas que están al frente de las organizaciones —privadas o públicas— que las financian.
Sería pues de desear que la presidencia de la Fundación MARCO (Museo de Arte Contemporáneo de Vigo) no la ocupase el alcalde o alcaldesa —por cierto, en la web del MARCO aparece aún como presidenta Corina Porro ¿es correcto?— sino que para tal cargo se eligiese a alguien que sí tenga mucho que ver con el Arte Contemporáneo.

Las presidencias de adorno ya no molan ¡y lo que es peor! son del todo inoperantes.

3.12.07

Seguimos querendo saber

Seguimos esixindo unha investigación exhaustiva sobre o Convenio secreto para o financiamento dos actos municipais da Volvo Ocean Race, asinado entre Corina Porro e ING Real Estate, e que aportou á caixa de empresas relacionadas coa súa xefa de Gabinete, Pilar Egea (Abano e Significantia), a cantidade de 677.625,60 euros (ou sexa, 112.747.413,08 pesetas das de antes), é dicir, o 44,5 % do total aportado pola multinacional holandesa.
Queremos que se investiguen tamén os expedientes de gasto de menor contía entre os anos 2005 e 2007 que por valor de case 200.000 euros facturou para a alcaldía de Vigo presidida por C. Porro, a empresa Asesores de Servicios de Publicidad Significantia, cuyo capital es 100% de Asesores de Servicios Integrales de Comunicación Abano, empresa creada pola recente ex-xefa de gabinete e alter ego de C. Porro, Pilar Egea, e na que actualmente figura como accionista a súa sogra, que pasaba por allí.
Queremos transparencia, queremos saber. Queremos que non volva a ocorrer.
Seguimos, como prometimos, repetíndoo e á espera de respostas do goberno municipal... aínda que moito nos tememos que nonos van dicir nada, a pesar de que -mentres estiveron na oposición- reclamaron eles insistentemente que se fixera público tan escuro "convenio".
Que non sexa papel mollado.

NOTA: Vigoblog repetirá esta mensaxe ata que aburra aos seus lectores... por aquelo da memoria histórica e a xustiza.

2.12.07

Para tirarse de los pelos


Me dirán que la cosa está traída por los pelos, pero yo les diré que es por pelos como se hilvanan ovillos.

A lo largo de la existencia de este blog han ido apareciendo personajes que muchos conocimos ciruelos, casi con una mano delante y otra detrás, y que, unos con más pelo y otros con menos, se han ido colocando en cúpulas doradas de difícil explicación, como no sea pensando mal.

Sin entrar en qué o cuales son las conexiones entre ellos, o cómo las diversas madejas han ido proporcionando hilo para los ovillos actuales, me voy a permitir hacer una breve (porque no lo sé todo) relación de nombres. Las conexiones que las ponga quien las conozca:

Manoel Soto Ferreiro (alopécico y con barba),

Mapi Egea Torrón (rubia),

Corina Porro (rubia),

Manuel Núñez Arias (con barba cana),

Granito (import/export, y yo con estos pelos),

Pedro Costas Gil, (?),

Eduardo Canabal, (¿Cana Val?),

Karpin (rubio anaranjado),

Iglesia Católica (tonsurada),

MEGA (pelillos a la mar),

Significantia (¡qué pelaje!),

Abano (aireando cabelleras),

Catropés (Pelos, Pelos, Pelos, Pelos),

Las 5 Jotas (Jirones, Jirones, Jirones, Jirones, Jirones),

Amador Fernández (sin pelos en la lengua),

Toba (sin cabellera),

Mouriño (vaya tupé)…

Y no parece mucha casualidad el que haya dos elementos que los relacionan a todos: el urbanismo y la política municipal.

Probablemente la relación se me quede incompleta, pero el que pueda completarla que tire la primera tijera.

1.12.07

¿Dónde estamos?

Nos informa la última Encuesta Social Europea de que:

  • a un 35,7% de los españoles no nos interesa nada la política
  • un 93,8 de los ciudadanos de Dinamarca singuen la vida política con interés

político, ca. (Del lat. politĭcus, y este del gr. πολιτικός). Actividad del ciudadano cuando interviene en los asuntos públicos con su opinión, con su voto, o de cualquier otro modo.